ကၽြန္ဳပ္အိႏၵိယေရာက္ၿပီးတစ္လေက်ာ္ေလာက္အၾကာ(၁၆.၁၀.၂၀၁၁-ေန႔နံနက္၁၀း၁၀-နာရီ)မွာဘဲကၽြန္ဳပ္တုိ႔မင္းမဟာမ်ိဳးဆက္တုိ႔ေပါက္ဖြားရာ မဟာေတာရေက်ာင္းတုိက္ႀကီးရဲ႔
ဆဌမေျမွာက္ဆရာေတာ္ဦးမာနိတ ဟာ ဘ၀နတ္ထံပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားတယ္……
ကၽြန္ဳပ္စဥ္းစားေနမိတယ္၊ဆရာေတာ္ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားေတာ႔၊ဆရာေတာ္သူ႔ေနာက္ကိုဘာတစ္ခုမွယူ
ေဆာင္မသြားနိဳင္ခဲ႔ဘူး။ဆရာေတာ္ဦးေဆာင္ေဆာက္လုပ္ထားတဲ႔မဟာဓမၼပါလဓမၼာရုံႀကီးနဲ႔
ဆြမ္းစားေက်ာင္းေဆာင္သစ္ႀကီးေတြ ဘာတစ္ခုမွသယ္ေဆာင္မသြားနဳိင္ခဲ႔ဘူး။
ဒီအတုိင္းအားလံုးထားပစ္ခဲ႔ရတယ္။ ဆရာေတာ္ျပဳလုပ္ထားတဲ႔ေစတနာဆုိတဲ႔
ကမၼသတၱိ ကုိဘဲယူေဆာင္သြားနိဳင္ခဲ႔တယ္။
ကတံ ကုသလာကုသလံကမၼံ၊ဆာယာ၀ အနဳပါယိနီ၊
စကၠံ၀ ၀ဟေတာ ပဒံ၊(ဓမၼ.ဌ.၁)အသက္ရွင္သန္စဥ္မွာမိမိျပဳလုပ္ထားတဲ႔ကုသုိလ္ကံ အကုသုိလ္ကံေတြဘဲ၊၀န္ေဆာင္ႏြားလားေနာက္ကိုလွည္းဘီးဟာအစဥ္တစုိက္လုိက္သကဲ႔သို႔၊ေသသြားသူေနာက္ကိုအရိပ္ပမာမခြဲခြါဘဲလိုက္ပါသြားလိမ္႔မည္လို႔။ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ(ဓမၼ.ဌ.၁.ယမက၀ဂ္)မွာေဟာၾကားထားခဲ႔တယ္ေလ….
၁၈.၁၀.၂၀၁၁-ေန႔နံနက္မွာကၽြန္ဳပ္လုပ္ေဆာင္ေပးနိဳင္ေသာဗုဒ္ဓဘာသာတုိ႔ရဲ့
ဓေလ႔ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ ကၽြန္ဳပ္တုိ႔ဗာရာဏသီၿမိဳ႔ ဆန္စစ္ကရစ္တကၠသိုလ္ရွွိ
ပညာသင္သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္အပါး(၃၀)ေက်ာ္ခန္႔အားေန႔လည္အာဟာဒါန ေန႔ဆြမ္း.အေဖ်ာ္ရည္.သစ္သီးဆြမ္းတုိ႔ကိုဆက္ကပ္လွဴဒါန္ေပးၿပီး……
ညေန မိဂဒါ၀ုန္မဟာေဗာဓိပင္သို႔သြားကာ မဟာသမယသုတ္.ပဌာန္းရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ကာ…
ကၽြန္ဳပ္ေနစဥ္ျပဳလုပ္အားထုတ္ထားေသာကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ႔အဖို႔ဘာဂေတြနဲ႔အတူ ယေန႔ဆရာေတာ္အားရည္စူးမွန္းထားျပဳလုပ္အပ္ေသာကုသုိလ္ေကာင္းမွဳ႔အဖို႔ဘာဂတုိ႔ကုိ
ဆရာေတာ္ႏွင္႔တကြသံုးဆယ္႔တစ္ဘံုးသားသတၱ၀ါမ်ားအား အမွ်အတန္းေပးေ၀ခဲ႔ပါသည္။
ဒီေနရာေလးမွာ….ကၽြန္ဳပ္ေျပာျပခ်င္တာကေနာ္….
ကၽြန္ဳပ္တုိ႔ဟာ ကၽြန္ဳပ္တုိ႔ကိုယ္တုိင္ဘဲအသက္ရွင္သန္ဆဲမွာတတ္နိဳင္သမွ်…မိမိေနာက္ပါမည္႔ကုသိုလ္တရားေတြမ်ား
မ်ားျပဳလုပ္အားထုတ္ထားဘုိ႔နဲ႔အကုသိုလ္တရားေတြနည္းနိဳင္သမွ်နည္းေအာင္ေရွာင္ၾကဥ္ဘုိ႔သိပ္လုိ
အပ္တယ္ေနာ္….
ဘာလို႔လဲဆုိေတာ႔….ကိုယ္တုိင္လုပ္ေဆာင္ထားၿပီးမိမိႏွင္႔အတူတပါတည္းယူေဆာင္သြားတာေလာက့္ဘယ္အရာမွစိတ္မခ်ရဘူးမဟုတ္ပါလားဗ်ာ။
သူတစ္ပါးေပးေ၀မွရတဲ႔ဘ၀ဟာမေကာင္းဘူးဗ်၊သူတစ္ပါးကေပးေ၀တယ္ဆုိတာလဲ..
ေပးတဲ႔သူကလဲေပးမွ ယူတဲ႔သူကလဲလက္ခံနိဳင္မွရတာမဟုတ္လား…
အားလံုးသိၾကတဲ႔အတုိင္းဘဲေလ…ကိုယ့္မွာပုိမွရွန္မွေပးေ၀နိဳင္တာမဟုတ္လား၊ေပးေ၀သူမွာဘာမွ
မရွိရင္…ဘာကိုေပးစြမ္းနိဳင္မွာလဲေနာ္…ၿပီးေတာ႔…သူတုိ႔ေပးေ၀ခ်ိန္မွာကိုယ္ဟာဘယ္ဘံု.ဘယ္ဘ၀မွာေရာက္ေနမွန္းမသိရဘူးေနာ္…
သူတုိ႔ေပးေ၀တာကိုလက္မခံနိဳင္တဲ႔ဘံုဌာနမ်ားကိုယ္ကေရာက္ေနရင္ ၿပီးေရာ ဘာမွမတတ္နိဳင္ေတာ႔ဘူးေနာ္…သူတုိ႔ဘယ္ေလာက္ဘဲေပးေ၀ေနပါေစ ကုိယ္႔ထံေရာက္မလာေတာ႔ဘူးေနာ္….
ဥပမာ..နိဳင္ငံရပ္ျခားတုိင္းတစ္ပါးကိုခရီးသြားသူတစ္ေယာက္ဟာ မိမိႏွင္႔အတူလံုေလာက္တဲ႔ေငြေၾကးပါရွိမွေကာင္းတယ္ေနာ္္….ဟုိေရာက္မွကိုယ္လွမ္းမွာလုိက္မယ္ေဟ့…မင္းတို႔ပုိ႔လုိက္ေနာ္ အဲ႔လုိမလုပ္ပါနဲ႔…မေသခ်ာဘူး..
မိမိႏွင္႔အတူပါလာတာကစိတ္ခ်ရတယ္ေလ….ပုိ႔ေပးမယ္ဆုိတာက မေသခ်ာ မေရရာဘူးေနာ္..မိမိကိုယ္တုိင္ကလဲဆက္သြယ္ေရးနယ္ပယ္အတြငး္မွာရွိေနမွျဖစ္မွာေနာ္မိမိကိုယ္တုိင္ကဆက္သြယ္မွဳဧရိယာျပင္ပေရာက္ေနရင္ေတာ႔…ကယ္ဆယ္သူေ၀းၿပီေနာ္..
ဒုကၡေရာက္ၿပီသာမွတ္ထားေပေတာ႔ေနာ္…
ကၽြန္ဳပ္စဥ္းစားမိသမွ်အေတြးအျမင္ေလးကိုပရိသတ္ႀကီးအားမွ်ေ၀ေပးတာပါဗ်ာ
ဆရာႀကီးလုပ္တာမဟုတ္ပါ…..ဒီblogေလးဖတ္ၿပီးမိမိတုိ႔ဘ၀ေတြကိုအခ်ိန္မွီျပင္ဆင္နိဳင္ၾကပါေစလုိ႔
ဆႏၵျပဳလွ်က္……..
မင္းမဟာ ……..
၂၃.၁၀.၂၀၁၁ ေန႔ နံနက္ ၈း၂၅
တင္ပါ့ဘုရား
ReplyDelete