၁၀.၁၀.၂၀၁၁ ေန႔နံနက္မွစတင္ကာ စေနတစ္ပတ္ကၽြန္ဳပ္ထမင္းခ်က္အလွည့္က်သည္၊
အခက္အခဲရွိမည္မဟုတ္ပါဘူးလုိ႔ထင္ခဲ႔မိေသာ္လည္း၊ၾကက္သြန္နီလွီးရင္းနဲ႔မ်က္ရည္
ေတာက္ေတာက္က်ခဲ႔ရပါသည္၊ၿပီးေတာ႔…ပါလေျခာင္ ျပန္ေၾကာ္ေသာဒယ္အုိးထဲမွ ငရုပ္
ခိုးေၾကာင္႔မ်က္ရည္ပူက် ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ဆုိးခဲ႔ရသည္။
အဲ႔ဒီအခ်ိန္အဲ႔ဒီေနရာေလးမွာ……အေမ႔ကုိတအားတမ္းတသတိယမိပါသည္၊ ၿပီးေတာ႔ ဟင္းတစ္ခြက္ရဲ႔တန္ဖုိးကုိနားလည္သေဘာေပါက္လာခဲ႔သည္။
ကၽြန္ဳပ္ငယ္စဥ္ကအေမသည္ခရမ္းေခါင္းသီးခ်က္ေကၽြးဘူးပါသည္၊အဲ႔ဒီခရမ္းသီးခ်က္
ေလးကိုယေန႔အခ်ိန္ထိမေမ့နိဳင္ေသးပါ၊ေမ႔နိဳင္လိမ္႔မယ္လုိ႔လည္းကၽြန္ဳပ္မထင္မိပါ… အဘယ္႔ေၾကာင္႔ဆုိေသာ္….ကၽြန္ဳပ္ဖ်ားနာၿပီး နာလံ ထစ အခ်ိန္ အခါတုိင္းအဲ႔ဒီအေမ႔လက္ရာေလးကုိ အၿမဲတမ္းသတိယတမ္းတေနဆဲမုိ႔ပါ….
လူတုိင္းမွာကုိယ္စီကုိယ္စီအမွတ္ရစရာေတြရွိစၿမဲမဟုတ္ပါလား…ကၽြန္ဳပ္ဘ၀မွာယေန႔အခ်ိန္အထိအေမ႔လက္ရာခရမ္းေခါင္းသီးခ်က္ေလးကုိမွီေအာင္ခ်က္ေပးနိဳင္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်မေတြ႔ရွိေသးပါ…(ကုိယ္ကအေရာက္အေပါက္နည္းလုိ႔ဘဲလားေပါ႔ေနာ္)
ဒီေန႔ေပါ့မီးဖုိေခ်ာင္စ၀င္တဲ႔ေန႔ေလးမွာ အေမ႔ကိုသတိယေသာအေနနဲ႔ခရမ္းေခါင္းသီးကုိ
ခ်က္လုိက္ပါသည္၊အားလံုးအဆင္ေျပသည္ဟုထင္မွတ္ကာစိတ္ထဲမွာၾကည္ႏူး၀မ္းသာ
ေနပါသည္။
ေဟာ……
လာပါၿပီဗ်ာ……
ကၽြန္ဳပ္ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္လုိ႔မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ၀င္ၿပီး ထမင္းထည္႔ဟင္းထည္႔ေပါ႔
ခရမ္းေခါင္းသီးခ်က္အုိးေလးကုိဖြင္႔လုိက္တယ္….ငါကုိယ္တုိင္ခ်က္ထား
တာကြ(ငါ႔လက္ရာ)ဆုိတဲ႔အေနနဲ႔ေပါ႔…ပုထုဇဥ္သဘာ၀ ၾကြားခ်င္စိတ္ ဂုဏ္ယူ၀င္႔၀ါခ်င္
စိတ္ေတြနဲ႔ေပါ႔…ဒါေပမယ္႔ အဲ႔ဒီစိတ္ေတြဟာၾကာၾကာမတည္နိဳင္ခဲ႔ပါဘူး…ဟင္းကုိျမင္
လုိက္ေတာ႔အရမ္းအံ႔ၾသသြားတယ္ေလ….. ကၽြန္ုပ္ခ်က္တံုးကေတာ႔ဆီျပန္ခ်က္ေပါ႔
ဒါေပမယ္႔ ဟင္းကဆီျပန္ခ်က္ျဖစ္မေနခဲ႔ပါဘူး၊ေရေပါေလာနဲ႔ေလ(ေတြးၾကည္႔ေပါ႔)…ေကာ္ထည္႔ၿပီးစားၾကည္႔လုိက္ေတာ႔…
အား ပါးပါး ဟင္းကေပါ႔ေတာ႔ေတာ႔နဲ႔ဘာလို လုိ႔ လို ေနမွန္းကိုကၽြန္ဳပ္မသိေတာ႔ပါ၊
နားမလည္နိဳင္ေတာ႔ပါ…အဲ႔ဒီအခ်ိန္ အဲ႔ဒီေနရာေလးမွာျပန္မထနိဳင္ေသးဘဲအေမ႔ကို
တမ္းတသတိယကာကၽြန္ဳပ္လြမ္းမ်က္ရည္၊၀မ္းနည္းမ်က္ရည္က်ရပါေတာ႔သည္ဗ်ာ…
စာနာ.နားလည္ ေပးနိဳင္ၾကပါေစလို႔ဆႏၵျပဳရင္းနဲ႔…အတူေနသူငယ္ခ်င္းေတြကိုေတာင္း
ပန္လွ်က္….
အေမ႔အတြက္အမွတ္တရ….
မင္းမဟာ ၁၆.၁၀.၂၀၁၁
No comments:
Post a Comment